Όλα δείχνουν πως σε λίγες μέρες η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, όπως ζητούν η τρόικα και οι δανειστές.1η Ιανουαρίου θα καθιερώσει ένα «σύστημα έξι κανόνων», με διαβουλεύσεις, διαιτησία, άλλα μέτρα, κριτήρια επιλογής, στήριξη απολυμένων αλλά μόνον απλή «ενημέρωση της δημόσιας Αρχής».
Η άρση των περιορισμών για μαζικές απολύσεις σε επιχειρήσεις που βρίσκονται σε αναδιάρθρωση θα διευκολύνει κυρίως τις τράπεζες, που μετά τις συγχωνεύσεις-εξαγορές και τις συνενώσεις δικτύων θέλουν να συνεχίσουν την υψηλή κερδοφορία.
Αυτή τη στιγμή, ομαδικές απολύσεις θεωρούνται όσες γίνονται, από επιχειρήσεις που απασχολούν περισσότερους από 20 εργαζόμενους, ενώ το όριο είναι α) μέχρι 6 για επιχειρήσεις με 20 έως 150 εργαζόμενους και β) σε ποσοστό 5% και μέχρι 30 εργαζόμενους για επιχειρήσεις με περισσότερους από 150.
Παρά τις διακηρύξεις, η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων επιδεινώνει την τεράστια ανεργία, την εργασία με εξευτελιστικούς όρους και το κοινωνικό πρόβλημα, χωρίς να συμβάλλει στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Ήδη οι ομαδικές απολύσεις έχουν γίνει ανεξέλεγκτες και από το τέλος Σεπτέμβρη, στη σκιά των αποκαλύψεων για τη Χρυσή Αυγή, η κυβέρνηση άνοιξε το δρόμο για αυτές, δίνοντας ένα νέο πλήγμα στην κεκτημένη εργασιακή νομοθεσία. Πρόκειται για εφαρμογή των ίδιων σκληρών και αδιέξοδων μνημονιακών πολιτικών και οι οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις με την τρόικα και οι θρυλούμενες ενδοκυβερνητικές αντιστάσεις αποτελούν απλή υποκρισία, αφού περιθάλπουν τόσο καιρό επιχειρήσεις που τις εφαρμόζουν, εντάσσοντάς τις στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα. Το αποτέλεσμα είναι οι εργαζόμενοι να αδυνατούν να διεκδικήσουν αποζημιώσεις και ταμείο ανεργίας.
Η απελευθέρωση των απολύσεων και η κατεδάφιση των εργασιακών δικαιωμάτων δεν ευνοεί ούτε την οικονομία ούτε την απασχόληση ούτε την επιχειρηματικότητα. Τα ασφαλιστικά ταμεία ζημιώνονται, η εργατική νομοθεσία ανατρέπεται και οι άνθρωποι οδηγούνται σε αδιέξοδο, ακόμη και στην αυτοκτονία.
Η χώρα χρειάζεται ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο, που θα δημιουργεί θέσεις εργασίας, θα ενισχύει την κοινωνική συνοχή, θα προσδίδει βιωσιμότητα στα ασφαλιστικά ταμεία και γενικά στην οικονομία και το περιβάλλον αλλά θα εξασφαλίζει και αξιοπρέπεια στον εργαζόμενο. Και οι Οικολόγοι Πράσινοι είναι σε θέση να συμβάλλουν σε αυτή την κατεύθυνση.
Το άρθρο του Μ. Τρεμόπουλου δημοσιεύτηκε στις 6/12/2013 στο www.eklogika.gr
